آزمایش‌ها و روش‌های مورد استفاده برای تشخیص عفونت‌های دستگاه ادراری عبارتند از:

آنالیز نمونه ادرار

 پزشک شما ممکن است از شما نمونه ادرار برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بخواهد تا گلبول های سفید، گلبول های قرمز یا باکتری ها را بررسی کند.

بررسی رشد باکتری ها در آزمایشگاه

تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی ادرار گاهی اوقات با کشت ادرار دنبال می شود. این آزمایش به پزشک شما می گوید که چه باکتری هایی باعث عفونت شما می شوند و کدام داروها موثرتر هستند.

تصویر برداری

ایجاد تصاویری از دستگاه ادراری شما اگر دچار عفونت‌های مکرر می‌شوید که پزشک فکر می‌کند ممکن است ناشی از یک ناهنجاری در دستگاه ادراری شما باشد، ممکن است یک سونوگرافی، یک توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن یا(MRI)  برای شما تجویز شود. پزشک شما همچنین ممکن است از رنگ کنتراست برای برجسته کردن ساختارهای دستگاه ادراری استفاده کند.

استفاده از یک اسکوپ برای دیدن داخل مثانه

 اگر شما هم عفونت مکرر دارید، پزشک ممکن است سیستوسکوپی را با استفاده از یک لوله بلند و نازک با عدسی (سیستوسکوپ) برای دیدن داخل مجرای ادرار و مثانه انجام دهد. سیستوسکوپ در مجرای ادرار شما وارد می شود و به مثانه منتقل می شود.

راه های درمان از عفونت های ادراری معمولا راه های پیچیده و سختی نیستند. راه های درمان عبارتند از:

• برخی از اقداماتی که خود فرد می تواند از ابتلای به این عفونت جلوگیری نماید از جمله: نوشیدن آب به مقدار فراوان در طول روز، اجتناب از استعمال دخانیات و نوشیدن مشروبات الکلی، انجام حرکات منظم ورزشی و…
• درمان یبوست در صورت داشتن یبوست، زیرا یبوست مانع از تخلیه کامل مثانه می شود.
•  مصرف برخی از آنتی بیوتیک ها که در درمان عفونتی مجاری ادراری کمک شایانی می نماید. البته باید با تجویز پزشک صورت گیرد.
• حتما باید به یک پزشک یا متخصص مراجعه شود، تا در صورت عود هاي مكرر، ادامه ي تشخيص با سونوگرافي و معاينه دقيق پيگيري شود گاهي درمان با جراحی یا تجويز داروهاي مكمل هورموني نهايي ميشود،
  ‎عود در سه ماه اول بيشتر است ، به همين دليل هريك ماه تا سه ماه پس از درمان ازمايش ادرار و كشت تكرار ميشود
  ‎ این بیماری در صورت درمان نادرست، قابل بازگشت می باشد.
  فراموش نكنيم عدم تخليه ي كامل ادرار توسط مثانه زمينه را براي عدم پاسخ درماني مناسب فراهم مي آورد .

آنتی بیوتیک ها معمولا خط اول درمان عفونت های دستگاه ادراری هستند. اینکه کدام داروها و برای چه مدت تجویز می شوند به وضعیت سلامتی و نوع باکتری موجود در ادرار شما بستگی دارد.

سبک زندگی و درمان های خانگی

این عفونت ها  می‌توانند دردناک باشند، اما تا زمانی که آنتی‌بیوتیک‌ها عفونت را درمان کنند، می‌توانید اقدامات لازم را برای کاهش ناراحتی خود انجام دهید:

مصرف مقدار زیادی آب: آب به رقیق شدن ادرار و دفع باکتری ها کمک می کند.

از نوشیدنی هایی که ممکن است مثانه شما را تحریک کنند خودداری کنید. از قهوه، الکل، و نوشابه های حاوی آب مرکبات یا کافئین تا زمانی که عفونت شما برطرف نشده است خودداری کنید. آنها می توانند مثانه شما را تحریک کنند و نیاز مکرر یا فوری شما را به ادرار تشدید کنند.

سعی کنید از پد حرارتی استفاده کنید: برای به حداقل رساندن فشار یا ناراحتی مثانه، یک پد گرم، اما نه داغ، روی شکم خود قرار دهید.

پزشک شما همچنین ممکن است یک داروی ضد درد (مسکن) تجویز کند که مثانه و مجرای ادرار شما را بی‌حس می‌کند تا سوزش هنگام ادرار را کاهش دهد، اما درد معمولاً بلافاصله پس از شروع آنتی‌بیوتیک تسکین می‌یابد.