درمان واریکوسل

1. ناباروری: طبق پژوهش ها و آزمایش های بالینی صورت گرفته، تراکم خون در سیاهرگ ها، باعث گشادی آن ها شده و در نتیجه، دمای یکی از بیضه های یا هر دو، افزایش می یابد. افزایش دمای بیضه ها نیز به نوبه خود، موجب تنبلی و کاهش تعداد اسپرم ها و پایین آمدن کیفیت آن ها می شود که در نتیجه موجب ناباروری آقایان می گردد.
2. کوچکی بیضه ها: کاهش خونرسانی و عدم خونرسانی کامل از قلب به بیضه ها و برعکس، باعث تضعیف رشد بیضه ها و در نتیجه، کوچک ماندن آن ها می شود.
3. بر هم خوردن تعادل هورمون ها: بر اثر افزایش فشار ناشی از این بیماری، سطح هورمون های LH افزایش می یابد. این هورمون هم در خانم ها هم در آقایان وجود دارد ولی در خانم ها سطح آن بیشتر است.

درمان واریکوسل

معمولاً واریکوسل خفيف نیازی به درمان ندارد زیرا در اکثر موارد بیماری خفیف است. اما در صورت تشدید علائم و پیشرفت بیماری نیاز است بهترین روش درمان به کار گرفته شود.

هیچ دارویی برای پیشگیری از واریکوسل وجود ندارد و برای بهبود درد واریکوسل معمولا داروی ژلوفن تجویز می شود. در موارد بسیار شدیدتر، معمولا از روش جراحی برای درمان استفاده می شود.

جراحی فتق بیضه

به منظور درمان واریکوسل بیضه ها، عمل جراحی روی آن ناحیه انجام می شود که انواع آن به شرح زیر است:

1. جراحی باز یا واریکوسلکتومی: در این نوع جراحی، رگ هایی که عملکرد مناسب نداشته و گشاد شده اند، مسدود می شوند تا از جریان خون اضافی جلوگیری شود.
2. لاپاراسکوپی: با برشی کوچک، دوربین لاپاراسکوپی به داخل وارد می شود تا بتوان سیاهرگ های نامناسب را مشاهده نمود و سپس مسدود کردن آن ها توسط ابزارهای مخصوص انجام شود.
3. میکروسکوپی: با استفاده از میکروسکوپ، سیاهرگ های نامناسب تشخیص داده شده و با ابزارهای جراحی مسدود می شوند. احتمال عود واریکوسل بیضه ها در این روش، نسبت به بقیه کمتر بوده و با بهبودی سریع همراه است.
4. آمبولیزاسیون یا لخته سازی زیر جلدی: توسط رادیولوژیست ماهر و از طریق وارد کردن لوله مخصوص از ناحیه گردن یا کشاله ران انجام می شود. ابزار جراحی از داخل لوله منتقل شده و با سوزاندن یا مسدود سازی سیاهرگ های نامناسب پایان می یابد. در ضمن، به دلیل احتمال بالای عود واریکوسل با این روش، به ندرت از آن استفاده می شود.