چند نوع بی اختیاری ادرار داریم؟
بی اختیاری ادرار و نشت آن ، در واقع خیس کردن به صورت بی اختیار می باشد که در میان افراد پیر و سالخورده رواج بیشتری دارد. این بیماری باعث مشکلات فراوانی برای بیمار، از جمله افسردگی و زخم فشاری ناشی از تحریک ادرار می شود. در اینن مقاله با انواع بی اختیاری ادرار آشنا خواهید شد.
انواع بی اختیاری ادرار
این بیماری انواع مختلفی دارد که عبارتاند از:
1- بی اختیاری فوری یا urge : عبارت است از نیاز فوری و غیرقابل کنترول ادرار ، درست قبل از نشت می باشد.
ریزش ادرار معمولا با حجم متوسط تا زیاد است و در این بیماران شب ادراری و بی اختیاری شبانه نیز شایع است. بی اختیاری فوریتی ، شایع ترین نوع بی اختیاری ادرار در افراد مسن است ولی ممکن است جوانان را هم درگیر کند و غالبا به وسیله ی داروها تشدید می شود.
2- بی اختیاری استرسی SUI : عبارت است از نشت ادرار به علت افزایش ناگهانی فشار داخل شکم (مثلا با سرفه، عطسه، خنده، خم شدن یا بلند شدن). حجم ادرار نشت شده کم تا متوسط است. بی اختیاری استرسی دومین نوع شایع بی اختیاری ادرار در زنان است و عموما علت آن ضعف عضلات گردن مثانه و کف لگن است و می تواند در بیمارانیکه زایمان های متعدد یا حاملگی با وزن بالای جنین داشته اند و در افراد مسن با اورتریت آتروفیک دیده شود ، افراد کم تحرک ، جراحی های لگنی و وزن بالا و سیگار نیز موثرند .
بی اختیاری نوع استرسی بانوان به طور معمول در افراد چاق به علت افزایش فشار محتویات شکم بر روی مثانه شدیدتر است.
3- بی اختیاری سرریز overflow incontinence : عبارت است از چکیدن قطره قطره ی ادرار از مثانه ای که بیش از حد پر شده است.
حجم ادرار نشت شده معمولا کم است ولی این نشت ممکن است پایدار باشد ، این نوع از سرریز شدن و بی اختیاری ادراری در بیماران با مثانه ی عصبی تنبل lazy bladder بسیار شایع است. بی اختیاری سرریز دومین نوع شایع بی اختیاری ادرار در مردان است.
4- بی اختیاری کارکردی functional incontinence : عبارت است از فقدان ادرار به علت اختلال شناختی یا فیزیکی (مثلا به علت زوال عقلی در اثر کهولت سن یا سکته ی مغزی)
5- بی اختیاری مختلط: عبارت است از هرگونه ترکیبی از موارد چهارگانه بالا. شایع ترین این ترکیب ها عبارتند از بی اختیاری فوریتی و استرسی و البته بی اختیاری فوریتی یا استرسی با کارکردی.
درمان انواع بی اختیاری ادرار چیست؟
•علت اصلی بروز بیماری خصوصا اگر عفونت تدرتری باشد را درمان کنید.
•دارویی که باعث بروز این بیماری شده است را با تجویز پزشک حذف و یا تعدیل دوز کنید.
•تمرین مثانه با ادرار کردن منظم (هر 2 تا 3 ساعت) در طول بیداری مفید است.
بیمار باید دریافت مایعات را در زمان های خاص محدود کند مثلا قبل از بیرون رفتن یا 3 تا 4 ساعت قبل از خواب مایعات را محدود کند.
بیمار باید از مایعات تحریک کننده مثانه مثل مایعات حاوی کافئین پرهیز کند و در طول روز 1500 تا 2000 میلی لیتر ویا حدود شش لیوان مایعات مصرف کند.
مطابق تجویز پزشک دارو درمانی انجام شود.
علل بی اختیاری مداوم ادرار چیست؟
علل این نوع بی اختیاری ثابت ادرار آنهایی هستند که اعصاب و عضلات مثانه یا کف لگن درگیر هستند . مکانیسم های این نوع بی اختیاری عبارتند از بیش فعالی دترسور یا عضلات مثانه ، تنبلی عضلات دترسور، بی کفایتی یا ضعف خروجی مثانه، انسداد خروجی مثانه، عدم هماهنگی عضلات دترسور با گردن مثانه یا اسفنکتر می باشد .
پرکاری عضلات مثانه علت شایع بی اختیاری فوریتی در کهنسالان و جوانترها است. عضله دترسور به طور متناوب و به دلیل نامعلوم معمولا وقتی که مثانه به طور نسبی یا تقریبی پر است، دچار انقباض می شود. این نوع می تواند پروستاتیسم در مردان یا بی اختیاری استرسی را در زنان تقویت کند.
در کنار تمام این علت ها عفونت ادراری را به عنوان شایعترین علل این بیماری فراموش نکنید
عوامل خطر
عواملی که خطر ابتلا به این عارضه را افزایش می دهند عبارتند از:
جنسیت
زنان بیشتر در معرض بی اختیاری استرسی هستند. حاملگی، زایمان، یائسگی و آناتومی طبیعی زنان دلیل این تفاوت است. با این حال، مردانی که مشکلات غده پروستات دارند در معرض افزایش خطر بیاختیاری ادراری و سرریزی هستند..
سن
با افزایش سن، عضلات مثانه و مجرای ادرار بخشی از قدرت خود را از دست می دهند. تغییرات با افزایش سن میزان ظرفیت مثانه شما را کاهش می دهد و احتمال ترشح غیر ارادی ادرار را افزایش می دهد.
اضافه وزن
وزن اضافی فشار روی مثانه و عضلات اطراف را افزایش می دهد، که آنها را ضعیف می کند و اجازه می دهد ادرار هنگام سرفه یا عطسه نشت کند.
سیگار کشیدن
مصرف تنباکو ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
سابقه خانوادگی
اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده به بی اختیاری ادرار، به خصوص بی اختیاری فوری، مبتلا باشد، خطر ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است.
برخی بیماری ها بیماری عصبی یا دیابت ممکن است خطر بی اختیاری را افزایش دهد.
پیشگیری از بی اختیاری ادرار
این نوع بیماری همیشه قابل پیشگیری نیست. با این حال، برای کمک به کاهش خطر:
- وزن سالم را حفظ کنید
- تمرینات کف لگن را تمرین کنید
- از مواد محرک مثانه مانند کافئین، الکل و غذاهای اسیدی خودداری کنید
- فیبر بیشتری بخورید که می تواند از یبوست که یکی از دلایل بی اختیاری ادرار است جلوگیری کند
- سیگار نکشید یا اگر سیگاری هستید برای ترک آن کمک بگیرید
عوارض بی اختیاری ادرار
عوارض این بیماری عبارتند از:
مشکلات پوستی بثورات، عفونت های پوستی و زخم ها می توانند از پوست دائما مرطوب ایجاد شوند..
عفونت های دستگاه ادراری. بی اختیاری خطر ابتلا به عفونت های مکرر دستگاه ادراری را افزایش می دهد.
همچنین این بیماری می تواند بر روابط اجتماعی، کاری و شخصی شما تأثیر بگذارد